En dan komt niet de review van de legendarische Sigma 50mm f/1.4 DG HSM ART-series: één de beste lenzen die er te koop zijn. Hiermee verklappen ik dus ook vast dat dit een hele, héle goede lens is. Lees deze review vooral verder om te weten te komen waarom dit zo is.
Specificaties van de Sigma 50mm f/1.4 DG HSM ART-series
De Sigma 50mm f/1.4 DG HSM ART-series heeft een aantal indrukwekkende specificaties. Allereerst het maximale diafragma van f/1.4. Deze laat dus ontzettend veel licht door naar de sensor. Nog een opvallende eigenschap van de lens is de omvang en het gewicht. Daar waar de Canon 50 mm f/1.4 nog behoorlijk compact en licht is, is de Sigma ongeveer 3x groter en zwaarder. Met maar liefste 815 gram is dit dus echt geen lichte of kleine lens. Maar dat kon ook niet anders, zonder concessies te doen aan de beeldkwaliteit (en daar ging Sigma duidelijk voor). De lens voelt dus zwaar, maar ook heel degelijk aan. De bouwkwaliteit is dan ook zéér goed te noemen. Helaas is deze lens niet extra water- en stofdicht, zoals sommige andere professionele lenzen (Sigma is dit helaas pas later gaan doen in hun ART-series lenzen).
Voor wie is deze lens?
Een van de belangrijkste vragen is altijd wel voor wie deze lens is bedoeld. Laten we de doelgroep opsplitsen in tweeën: full-frame gebruikers en crop-sensor (met name APS-C) gebruikers. Full-frame gebruikers krijgen bij een 50 mm lens een 50 mm lens. Dat is een mooie brandpuntafstand voor allerlei toepassingen: portretten, groepsfoto’s, straatfotografie, bijna alles. Zoomen moet je dan af en toe wel, en dan wel met je voeten (metertje of 2 naar voren/achteren en je krijgt al hele nieuwe toepassingen/mogelijkheden met een 50 mm lens). Door het maximale diafragma van f/1.4 kun je deze lens prima in het donker gebruiken.
Een 50 mm lens op een crop-sensor camera (veelal APS-C) kent een crop-factor van 1.5x (Sony en Nikon) en 1.6x (Canon). Dat wil zeggen dat 50 mm lenzen het beeldhoek hebben van een 75- of 80 mm lens. En dat is aanzienlijk anders, veel meer “ingezoomed”. De toepassingen worden dan ook minder. Groepsfoto’s worden aanzienlijk moeilijk (veel afstand), binnen fotograferen wordt lastiger omdat je er minder op krijgt. Aan de andere kant kun je met een 75-80 mm equivalent lens beter portretten schieten, omdat je net wat meer afstand kunt bewaren tot het onderwerp. Ook voor “stiekeme” foto’s op straat zijn die extra mm’s welkom.
Op wat voor sensor je ook fotografeert: een “snelle” (betekent eigenlijk dat het veel licht door laat, verwarrende begrip) 50 mm lens is altijd zeer bruikbaar.
50 mm @ f/1.4, 1/400 & ISO 250
Scherpte, kleuren en contrast
De Sigma 50 mm f/1.4 ART-series is héél erg scherp. Het staat zelfs bekend als één de scherpste lenzen aller tijden. Vanaf f/1.4 is het centrum al meteen extreem scherp. Als je Canon L-series lenzen gewend bent, sta je hier echt van te kijken. Ja, ik zei L-series. Dit is veel scherper. Verder is het contrast en de kleuren van deze lens erg goed. Dit is natuurlijk subjectief en laat zich moeilijk omschrijven. Je moet het ervaren. Contrast is zeer hoog en “crisp” en de kleuren neutraal.
50 mm @ f/1.4, 1/3200 & ISO 100
Autofocus prestaties
De autofocus bij de ART-series is ontzettend verbeterd t.o.v. eerdere Sigma lenzen. En dacht mocht ook wel om eerlijk te zijn. De lens focust snel en accuraat. Eerlijk is eerlijk: de meeste Canon L-series lenzen doen dit nog iets beter. Maar toch, dit is goed genoeg en betrouwbaar. Af en toe zul je – zeker op f/1.4 – focus missen. Maar dat ligt zeker niet altijd aan de lens, of de camera. Je DOF (Depth of Field) is zó flinterdun, dan enige beweging van de fotograaf en/of het onderwerp het focuspunt een aantal millimeter kan verlegen, en daarmee out-of-focus raken. Human error, zullen wij maar zeggen.
50 mm @ f/1.4, 1/400 & ISO 400
Conclusie
[wp-review]